Η ονομασία του χωριού οφείλεται στον ταφικό τύμβο (τούμπα), που βρίσκεται μέσα στον οικισμό και στην κορυφή του εδράζεται το παλιό καμπαναριό της εκκλησίας. Στην περιοχή εντοπίζονται άλλοι δύο ταφικοί τύμβοι, σε απόσταση περίπου 3 χλμ. ΒΑ του σύγχρονου οικισμού, που ανήκουν σε αρχαίο νεκροταφείο των γαιοκτημόνων της περιοχής. Βορειότερα των τύμβων, σε απόσταση 350 μ., υπάρχει οικιστική εγκατάσταση σε μορφή τράπεζας, επί του Γοργόπη ποταμού, ο οποίος κατέρχεται από το Πάικο και εκβάλει στον Αξιό, ανατολικά της αρχαίας πόλης. Ο Τύμβος Ι κάλυπτε μακεδονικό τάφο, στον οποίο οδηγούσε μνημειακός δρόμος.
Ο τάφος είχε επιμελημένη πρόσοψη και δίφυλλη μαρμάρινη θύρα. Στα νότιά του υπάρχει ο Τύμβος ΙΙ, που κάλυπτε προγενέστερο, μεγάλο κιβωτιόσχημο τάφο, ιδιαιτέρως επιμελημένο. Και οι δύο τάφοι αποδείχθηκαν συλημένοι. Από τα ελάχιστα ευρήματα που διέφυγαν της σύλησης από τον κιβωτιόσχημο τάφο είναι και ένα χρυσό έλασμα, με το όνομα του νεκρού, Βόττακος. Πρόκειται πιθανότατα για τον ένοικο του τάφου, κάποιον πλούσιο γαιοκτήμονα της περιοχής. Η ετυμολογία του ονόματος παραπέμπει στην προέλευση των περιουσιακών στοιχείων, την εκτροφή βοοειδών, ενώ το έλασμα μπορεί να σχετίζεται με τις ορφικές μεταθανάτιες αντιλήψεις.
