Ο σύγχρονος οικισμός της Κολχίδας βρίσκεται στη δυτική όχθη του Γαλλικού ποταμού, 5 χλμ περίπου ΝΔ από την πόλη του Κιλκίς. Ο αρχαιολογικός χώρος απέχει περίπου 2 χλμ ΒΑ του χωριού και αναπτύσσεται στην περιοχή δύο γειτονικών λόφων. Περιλαμβάνει κατάλοιπα εκτεταμένης οικιστικής εγκατάστασης από τα παλαιοχριστιανικά μέχρι και τα μεταβυζαντινά χρόνια (4ος-15ος αι.). Στον νότιο λόφο οι ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως σύνθετη οχυρωμένη εγκατάσταση των παλαιοχριστιανικών χρόνων, με διαδοχικές οικοδομικές φάσεις, που τεκμηριώνουν διάρκεια ζωής από τον 4ο έως και τον 7ο αιώνα. Το συγκρότημα περιλαμβάνει μία τρίκλιτη κοιμητηριακή βασιλική του 4ου αιώνα, η οποία στην ιουστινιάνεια περίοδο τριπλασιάστηκε σε μέγεθος και πλαισιώθηκε από εργαστήρια, αποθηκευτικούς και άλλους χώρους.
Τον 10ο αιώνα (;), σε τμήμα του κεντρικού κλίτους της ιδρύθηκε μικρός μονόχωρος ναΐσκος, στον οποίο διακρίνονται υπολείμματα τοιχογραφιών του δεύτερου μισού του 12ου αιώνα. Στα ΝΑ του συγκροτήματος ανασκάφηκε νεκροταφείο.
Στον βόρειο λόφο, αυτόν της Ζωοδόχου Πηγής, αποκαλύφθηκε πλήρως τρίκλιτη βασιλική, που χρονολογείται από τα μέσα του 6ου έως τα μέσα του 7ου αιώνα. Στους πρόποδές του υπάρχει σπηλαιώδης εκκλησία με τοιχογραφίες της μέσης και ύστερης βυζαντινής περιόδου, των οποίων η τέχνη και η θεματική συνδέονται με τη γειτονική Θεσσαλονίκη.
Η παλαιότερη άποψη των ερευνητών ταύτιζε τον αρχαιολογικό χώρο με τον ρωμαϊκό σταθμό Gal(l)icum, ο οποίος υποκρύπτεται στην ονομασία της άπαξ αναφερόμενης κατά τον 7ο αιώνα ομώνυμης έδρας επισκοπής «Καλικός».
Η Κολχίδα επιβίωσε ως οικισμός και στη μεταβυζαντινή περίοδο.
