Η Καστανερή (π. Μπαροβίτσα), παλαιός ορεινός οικισμός στις πλαγιές του Πάικου, αναφέρεται στις γραπτές πηγές από το τέλος του 15ου αιώνα. Ο ναός της, αφιερωμένος στην ιαματική αγία Παρασκευή, είναι μια ευρεία τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική του 19ου αιώνα, με καμπαναριό, που λειτουργεί σαν διαβατικό και χρονολογείται από επιγραφή στο 1886. Στο εσωτερικό του σώζει τοιχογραφίες της ίδιας εποχής και αξιόλογα κειμήλια, κυρίως φορητές εικόνες, καλής τέχνης, του 1837, καθώς και του 1855, που οφείλονται στον ζωγράφο Αναστάσιο.
Αξιόλογες είναι και οι αρκετά μεταγενέστερες εικόνες, του 1888 και του 1923 και 1924, οι οποίες αγιογραφήθηκαν από τον γνωστό Πετροβίτη ζωγράφο Δημήτριο Ευαγγέλου και από τον Εμμανουήλ Σ. Γενιτσιώτη. Η πολύχρωμη νταμπλαδωτή οροφή και η ξυλόγλυπτη σκευή του ναού συνδέονται με την κοσμική τέχνη των σπιτιών της περιόδου και αντικατοπτρίζουν την ευμάρεια των κατοίκων του οικισμού.
